Aby zapewnić jednorodne połączenie dwóch płaszczyzn często wykorzystuje się takie techniki, jak metoda MIG/MAG. MIG (Metal Inert Gas) oznacza stosowanie gazu obojętnego chemicznie, podczas gdy MAG (Metal Active Gas) dotyczy gazów aktywnych chemicznie. Technika polega na wytwarzaniu łuku elektrycznego pomiędzy elektrodą topliwą a powierzchnią materiału. W wyniku tego procesu wytwarza się jeziorko spawalnicze, które po zakończeniu prac krzepnie (powstaje spoiwo).

Podczas prowadzonych prac można dowolnie regulować parametry spawania, w tym prędkość podawania drutu, natężenie i napięcie łuku, a także rodzaj i biegunowość prądu. Ta metoda wykorzystywana jest podczas większości prac spawalniczych, w szczególności podczas obróbki takich materiałów (o szerokim zakresie grubości), jak:

MIG – magnez, aluminium, metale nieżelazne,
MAG – stal wysoko-, nisko- oraz niestopowa.

Wśród zalet tej techniki można wyróżnić doskonałą wydajność, przy jednoczesnej dobrej czystości spoiwa oraz możliwości pracy w dowolnej pozycji.