Jedną z najczęściej wykorzystywanych technik spawania (zarówno automatycznego, jak i ręcznego) jest metoda TIG, czyli nietopliwą elektrodą wolframową, osłoniętą gazami obojętnymi. To właśnie pomiędzy tą elektrodą a obrabianą powierzchnią wytwarza się tzw. łuk spawalniczy, umożliwiający rozpoczęcie procesu topnienia i łączenia materiału. W ten sposób tworzy się jeziorko, które po oddaleniu uchwytu spawalniczego krzepnie i stygnie, wytwarzając spoinę. Warto zaznaczyć, że przy tego rodzaju metodzie stosowany jest jednokierunkowy prąd pulsujący.
Jest to jedna z najpopularniejszych technik, dzięki osiągnięciu spoiny o najwyższym stopniu czystości – nie wymaga dodatkowego oczyszczania po zakończeniu wszystkich prac.
Przy metodzie TIG istotne jest odpowiednie dobranie takich parametrów, jak natężenie prądu, prędkość, rodzaj elektrody nietopliwej i przepływu gazu osłonowego, a także pochylenie elektrody i powierzchni, wraz z rodzajem oraz biegunowością prądu. Wszystkie te parametry można regulować zgodnie z potrzebami.